Θυμάμαι:Δεν κάθομαι πολλή ώρα στον υπολογιστή.Είναι επικίνδυνο για την υγεία μου!!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ


ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ


Είναι Φεβρουάριος του 1951 και στο νησί των πειρατών χιονίζει πολύ!Είναι ένας μήνας δύσκολος που το κρύο είναι έντονο και έχει αρρωστήσει σχεδόν όλους τους πειρατές.Η φύση έχει ξεραθεί.Τα δέντρα είναι γεμάτα χιόνι και τα κλαδιά σπασμένα από το δυνατό αέρα.Τα ζώα έχουν πέσει σε χειμερεία νάρκη ή άλλα έχουν χάσει τη ζωή τους από το πολύ κρύο.Οι πειρατές είναι κλεισμένοι στα περίεργα παραθαλάσσια σπίτια τους και περιμένουν με αγωνία να περάσει ο κρύος χειμώνας για να μπορέσουν επιτέλους να πάνε στα καράβια τους να αρχίσουν πάλι τα ταξίδια.


Η μεγάλη κόρη ενός πειρατή, η Ειρήνη, με τα μακριά μαύρα μαλλιά που φτάνουν έως τη μέση και τα έντονα γαλάζια μάτια, έχει βγει από το σπίτι της για να παίζει με το χιόνι και να φτιάξει ένα χιονάνθρωπο.Φοράει ζεστά ρούχα.Μια ροζ, μάλλινη μπλούζα και μια άσπρη χοντρή φούστα, ενώ στο κεφάλι της έχει ένα πανέμορφο ,πειρατικό, μαύρο, τσαλακωμένο καπέλο.Κρατάει ένα ολόχρυσο, γυαλιστερό σπαθί και μ’ αυτό προσπαθεί να τον φτιάξει.Βρίσκεται λίγο πιο μακριά από το σπίτι της.


Καθώς σκαβει στο χιόνι βρίσκει ένα μικρό ,βρώμικο και γυάλινο μπουκάλι.Το κοιτάει κάπως περίεργα.Αναρωτιέται τι να είναι. Τελικά το πιάνει γεμάτη αγωνία.Το ανοίγει γρήγορα γρήγορα και από μέσα βγάζει έναν διπλωμένο χάρτη, γεμάτο τρύπες από σφαίρες με σκισμένες άκριες.Ευτυχώς μπορεί να το διαβάσει αν και είναι λίγο σβησμένα τα σχέδια.


Αμέσως πηγαίνει στις φίλες της μαζί με τον χάρτη για να αποφασίσουν τι να κάνουν.Χαίρονται πολύ!Χοροπηδούν και λάμπουν τα πρόσωπά τους από χαρά.Μιλάνε δυνατά και οργανώνουν πορείες και σχέδια γιανα βρουν μόνες τους το θησαυρό.



Ξαφνικά ακούστηκε ένας περίεργος θόρυβος! Είναι πολύ δυνατές οι φωνές των πειρατών που βρίσκονται απέξω.Η Ειρήνη πετάγεται απότομα από το κρεβάτι.Κατάλαβε ότι όλα ήταν ένα όμορφο όνειρο.Στεναχωρήθηκε πολύ που ο θησαυρός δεν ήταν αληθινός.Αποφάσισε λοιπόν να ξαναπάει στο ίδιο σημείο που είδε στον ύπνο της και να προσπαθήσει να βρει τον χάρτη...
Άραγε θα το βρει;


Ένα παραμύθι απότα παιδιά του Γ1


Κώστα –Ραφαήλ-Ανδρέα-Κατερίνα- Ανδριανη

Δεν υπάρχουν σχόλια: